دیگر مطالب
گفتگو با پیشکسوتان (5) :دکتر مینا سلیم متخصص زنان زایمان

حس خوب اعتماد بیمارانم را تجربه کرده ام

  • دکتر مینا سلیم ، متخصص جراحی زنان و زایمان. متین و دوستداشتنی از آن دست بانوهایی که واژه پیشکسوت برازنده وجوشان است . آرامش و خوشرویی، تجربه و علم در کنار هم مجموعه ای قابل ستایش از یک بانوی متخصص و باتجربه .

اولین جمله ای که می گوید این است :" آدم باید جوری زندگی کند که وقتی به پشت سرش نگاه می کند، بگوید کاش پزشکان جوانمان هم همین راه را بروند و متعهد عمل کنند . تعهد بسیار مهم است مردم احتیاج دارند که با آنها خوب باشیم .از ما می خواهند به حرفشان گوش بدهیم و این بیشترین کمک در جذب اعتماد بیمار است . "

دکتر مینا سلیم از سال 1371 به عنوان پزشک طرحی در ساوجبلاغ شروع کرده است . کرج را به خاطر اب و هوایش انتخاب می کند و با آنکه پروانه طبابت تهران را داشته به ساوجبلاغ می آید و سالها ماندگارمی شود. ورودی 1353 دانشگاه علوم پزشکی ایران است و تخصصش را دربیمارستان امام، فیروزگر، حضرت رسول واکبرآبادی تهران گذرانده است و اینک25 سال است در شهر کرج طبابت می کند.

  • از برنامه یک روز کاری معمولی اش پرسیدیم می گوید:

متخصص زنان برنامه منظم و روتینی ندارند. مادران بارداری که زیر نظر ما قرار می گیرند، نیازمند حمایت هستند و هر لحظه ممکن است به ما احتیاج پیدا کنند. گاهی در یک روز ممکن است 7 یا 8 جراحی داشته باشم .

  • آیا خانواده با شغل شما مشکلی نداشتند؟

گاهی پسرم گلایه می کرد. کوچک بود همیشه از من می خواست تا همکاران دیگر را به جای خودم بفرستم و گاه و بیگاه نروم . اگرچه در بسیاری مواقع مجبور می شدم نیمه شب پسرم را باخودم ببرم  و در اتاق رست نگهداری کنم تا جراحی ام تمام شود که آنهم با همدلی همکاران و سرگرم کردنش  ساده تر می شد.منزلم نظر آباد بود اما هشتگرد هم طبابت می کردم . آن زمان اعتبار ما بیش از حالا بود و با امبولانس می آمدند دنبالمان .

  • چرا پزشکی را انتخاب کردید؟

از دوران دبیرستان این رشته را دوست داشتم به دروس فیزیولوژی علاقمند بودم مادرم هم بسیار مشوق بود که خوب درس بخوانیم اگرچه اصراری بر هیچ رشته خاصی نداشت . اما بسیار منظم و پیگیر بود امیدوارم من هم برای شناخت توانایی های فرزندم همین کار را کرده باشم . وارد دانشگاه شدم خیلی به رشته ام علاقمند بودم و مشتاقانه می آموختم . با وجود اینکه کار منزل و سفرهای شغلی همسرم هم بود اما سعی می کردم ثابت قدم باشم و علاقه ام را اغنا کنم. اگر به عقب برگردم بازهم همین رشته را انتخاب می کنم . انتخاب رشته تخصصی ام هم به دلایل شخصی بود که انگیزه ام را برای این رشته بیشتر کرد.

  • در وقتهای فراغت چه می کنید ؟ فرصتهای آزادتان را چه طور می گذرانید؟

آخر هفته ها که فرصت بیشتری دارم معمولا کتاب می خوانم . البته لذت بخش ترین اوقات فراغت بودن با خانواده است . کمی ورزش و اخبار را هم دنبال می کنم.

  • خاطره خاص تلخ یا شیرینی از دوران کاری تان دارید که فراموش کردنش سخت باشد؟

در چند سالی که ساوجبلاغ بودم با مریض های زیادی آشنا شدم که هنوز برای دیدن من یا درمان به کرج می آیند یا برای مشورت که اگر توان مالی جراحی در بیمارستان خصوصی ندارند کدام بیمارستان یا پزشک دولتی می تواند کار انها را انجام بدهد. "طرف مشاوره بودن برای من خیلی غرورآفرین است" فراوان حس خوب گرفته ام از بیمارانم . فرزندانشان را به دنیا آورده ام حالا آنها بزرگ شده اند و برای به دنیا آمدن بچه هایشان به سراغم می آیند بسیار لذت بخش است .

وقتی کسی از آبیک یا نظرآباد برای برای مشورت می آید حس خوب اعتماد را تجربه می کنم. خوشبختانه خاطره بدی ندارم و همواره به همکارانم می گویم " کاش گاهی آدم بتواند برگه هایی از زندگیش را بکند تا در خاطرش نباشد و مشکلی برای مریضهایش پیش نیاید".

  • آیا این رشته و تخصص را به کسی پیشنهاد می دهید؟

نه!شرایط با گذشته فرق کرده و سیستم آموزشی هم تفاوت پیدا کرده هیچ چیز مثل قبل نیست.دوره رزیدنتی زنان هم بسیار سخت است یک شب درمیان شیفت دارد صبح باید بروی یکایک مریضها را گزارش بدهی به ویژه سال اول که با همه اینها به علاقه فرد بستگی بسیار داردشنیدم در یک شهری همه دانشجویان دسته جمعی استعفا داده بودند . جوانها حوصله قدیم را ندارند. نسل جدید پیگیر نیست .

  • برای ورود به رشته و حرفه پزشکی چه شروط اخلاقی  و روحیه ای را ضروری می دانید؟

علاوه بر علاقمندی وجدان کاری مسئله ایست که بیماران را به سمت آدم می کشد. اخلاقیات بسیارمهم است تا سالها پس از فارغ التحصیلی ام خودم را نسبت به بیماران متعهد می دانستم و بیمارانم را انتخاب نمی کردم . برای همه کار می کردم . امیدوارم و آرزو می کنم فارغ التحصیلان جدیدهم حس تعهد خدمت و وظیفه  راداشته باشند مسلما درآمد زایی هم  به دنبال آن حاصل می شود.

  • اخلاق حرفه ای در رشته شما چگونه تعریف می شود؟

مهم تر از همه باید به حرفهای مادر یا بیماری که پیش ما آمده است گوش کنیم . فرصت بدیم حرفهایشان را بزنند. درددل کنند. دردجسم و روحشون را باهم بگویند"آن هم به تنهایی" من هرگز چند نفر یا دو نفر را باهم نپذیرفتم و هنوز هم این کار را نمی کنم . "من برای انسانیت بسیار ارزش قائلم " ما وظیفه داریم مریض را به تنهایی ببینیم و به حرف هایش گوش کنیم سپس او را درمان کنیم. اگر کاری از دستمان برنمی آید همین که شنونده خوبی باشیم نصف کار را انجام داده ایم.مریضی که کنسر پیش رفته دارد نزد من می اید همه ان کارهایی که ممکن است برایش انجام می دهم بعد ارجاع می دهم به مرکز پیشرفته ای که صلاح است تحت نظر باشد و خدمات جانبی رادارا باشد.

پرهیز از جراحی های غیر ضروری که بسیار هم اتفاق می افتد . مریضی که امکان درمان مدیکال دارد نباید زیر تیغ ببریم و باید فکر کنیم اوهم فامیل و خانواده خودمان است .

  • از مشکلات کاری که در رشته تخصصی شما پیش می آید برایمان بگویید.

از مشکلات فراگیر بالا رفتن آمار سزارین است که در کتابهای درسی تا 30 درصد نرم را اعلام کرده اند در حالیکه در کشور ما بالای 80 درصد می رود. به ویژه در مراکز خصوصی و این یک مسئله فرهنگی جامعه ماست . فرهنگ غلطی که فکر می کنند نباید درد بکشند و در دو دهه گذشته برجسته تر و مشخص تر شده است  تا جایی که وزارت بهداشت و دانشگاه مدعی شدند  ورود کردند که چرا باوجود عوارض بسیار بالای بیهوشی، چسبندگی ، فرو رفتن جفت در دیواره رحم که بسیار هم مورتالیتی بالایی دارد، این عملها انجام می شود؟

متاسفانه  ما متخصصین زنان علاوه بر خواست مادران خودمان به مسئله دامن زدیم . زیرا سزارین یکساعته تمام می شود و لی زایمان طبیعی هر مادر تا 12 ساعت وقت مارامی گیرد .

اگر چه با فشار دانشگاه آمار سزارین کمی پایین آمده است و استفاده از بی حسی و وان آب و گازn2o و روشهای دیگر کمکی جایگزین سزارین می شود، ولی فرهنگ غلط (نتواستن) وجود دارد و از روز اول می ایند می گویند اگر مارا سزارین می کنی پرونده مان را اینجا تشکیل بدهیم . چون فکر می کنند توان درد کشیدن را ندارند. آموزش عمومی و اطلاع رسانی در رسانه ها می تواند فرهنگساز باشد.

  • میزان ارتباط شما و نظام پزشکی چه قدر است ؟

یک دوره عضو هیات مدیره بودم که بیشتر به سازمان می آمدم طی سالهای 85 و 86 و اکنون به عنوان کارشناس به سازمان می آیم.  انتظار دارم نظام بیش از پیش حامی پزشکان باشد.

  • مشکلات صنفی از نظر شما شامل چه مواردی است ؟

مشکلات صنفی ما در چند بخش قابل ذکر است نخست فرهنگ سازی مردم برای انتخاب نوع زایمان

سپس تعرفه های نظام پزشکی که عادلانه نیست  و باید واقعی تر شود تا کسی از آن عدول نکند. اینگونه استکه می توانیم در مسیر درست علمی و عملی براساس آموخته هایمان  پیش برویم نه بخاطر اینکه زیر ذره بین هستیم . وقتی هنوز بیمه دستمزد کاری را که سال گذشته انجام دادم پرداخت نکرده و من لذت حق الزحمه را بابت زحمتی که برای مریض کشیده ایم، نچشیده ایم فقط خستگی اش برایمان می ماند.

  • پیام شما به مردم و به ویژه جامعه بانوان چیست؟

اینکه باور کنند و بیاموزند که می توانند. سپس عوامل محیطی و اطرافیان را کنار بگذارند و از عوارض جانبی سزارین مطلع شوند. حتی زایمان برای کسانی که IVF انجام داده اند باید طبیعی باشد. آموزش ، فرهنگ و وجدان را به دختران و پ

سرانمان بیاموزیم و در صورت ممکن از واکسن HPV  غافل نشویم در حالیکه در کشور های توسعه یافته برای دختران تزریق می شود و از بیماری کانسر سرویکس جلوگیری می کند. همیشه پیشگیری بهتر از درمان است . همچنین مامو گرافی و معاینات منظم برای بانوان بالای 40 سال را از یاد نبریم .

  • کلام آخر ؟

صحبتهایم را جمع بندی می کنم نخست اینکه پیشگیری بهتر و کم هزینه تر از درمان است در نتیجه خانمها باید غربالگری شوند و تست پاپ اسمیر  و HPVانجام بدهند  همچنین در صورت امکان واکسن HPV را تزریق کنند.

دوم: سونوگرافی و مامو گرافی پستان برای خانمها بعد از سن 40 سالگی مطابق پروتوکل های کشوری باید انجام شود.

سوم : اموزش و آماده سازی زایمان طبیعی، برای خانمهایی که برای اولین مرتبه  باردار می شوند بسیار مهم است و عوارض سزارین باید بازگو شود برجسته و مشخص شود تا با فرهنگ سازی مناسب خانمها از زایمان طبیعی استقبال کنند.

چهارم : در مورد آموزش جنسی نوجوانان است که والدین هم باید آموزش ببینند و سپس به فرزندانشان انتقال بدهند.

پنجم: در مورد حق الزحمه و حق العمل پزشکان که بیمه های پایه و مکمل موظف باشند حداکثر ظرف سه ماه پرداخت هارا انجام بدهند.

برای حرکت در این راستا ما پزشکان نیازمند پشتیبانی همه جانبه یک نظام پزشکی قدرتمند هستیم

 

گفتگو: دکتر عبدالرضا مزینی - فریبا کلاهی 

 

گفتگو های پیشین :