ایمنی و غذا

ویتامین C و غذاهایی مانند مرکبات، سوپ مرغ و چای با عسل، نمونه های محبوبی در طول فصل آنفولانزا یا زمان بیماری هستند. با این حال، طراحی سیستم ایمنی بدن ما پیچیده است و تحت تأثیر تعادل ایده‌آل بسیاری از عوامل است.

چه عواملی می تواند سیستم ایمنی بدن ما را کاهش دهد؟

افزایش سن، سموم محیطی (دود و سایر ذرات موثر در آلودگی هوا، الکل زیاد)،اضافه وزن(چاقی با التهاب مزمن همراه است )،

رژیم غذایی نامناسب،بیماری های مزمن( اختلالات خود ایمنی و نقص ایمنی به سلول های ایمنی حمله می کنند و به طور بالقوه آنها را از کار می اندازند)،استرس روانی مزمن،کمبود خواب و استراحت( خواب زمان بازیابی بدن است که در طی آن نوعی سیتوکین ترشح می شود که با عفونت مبارزه می کند)

آیا رژیم تقویت کننده سیستم ایمنی وجود دارد؟

 هر مرحله از پاسخ ایمنی بدن به وجود بسیاری از ریزمغذی ها بستگی دارد. نمونه هایی از مواد مغذی که برای رشد و عملکرد سلول های ایمنی حیاتی شناخته شده اند عبارتند از ویتامین C، ویتامین D، روی، سلنیوم، آهن و پروتئین (از جمله اسید آمینه گلوتامین)که  آنها در انواع غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می شوند. رژیم غذایی غربی سرشار از شکر و گوشت قرمز تصفیه شده و میوه و سبزیجات کم می تواند باعث ایجاد اختلال در میکروارگانیسم های سالم روده شود که منجر به التهاب مزمن روده و کاهش ایمنی مرتبط با آن می شود.

رژیم غذایی نقش مهمی در تعیین نوع میکروب‌هایی دارد که در روده ما زندگی می‌کنند. به نظر می رسد یک رژیم غذایی غنی از فیبر گیاهی با مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات از رشد و نگهداری میکروب های مفید حمایت می کند. این فیبرها گاهی اوقات پری بیوتیک نامیده می شوند زیرا میکروب ها را تغذیه می کنند. غذاهای پروبیوتیک حاوی باکتری های مفید زنده هستند و غذاهای پری بیوتیک حاوی فیبر و الیگوساکاریدهایی هستند که کلنی های سالم این باکتری ها را تغذیه و حفظ می کنند.

غذاهای پروبیوتیک شامل کفیر، ماست با پروبیوتیک، سبزیجات تخمیری، کلم ترش است.

غذاهای پربیوتیک شامل سیر، پیاز، تره فرنگی، مارچوبه، کنگر فرنگی اورشلیم، سبزی قاصدک، موز و جلبک دریایی است. با این حال، یک قانون کلی تر، خوردن انواع میوه ها، سبزیجات ، لوبیاها و غلات کامل برای پری بیوتیک های رژیمی است.

فرزانه باقرزاده کارشناس تغذیه